Een afgebroken relatie brengt onvermijdelijk diepe pijn met zich mee. En wat nu? Dit is de vraag waar mensen voor komen te staan.
De toekomst valt in duigen. Alles verandert. Het is belangrijk om de tijd te nemen om te rouwen.
Een partner die na jaren plots verdwijnt, is een beetje vergelijkbaar met een partner die ineens overlijdt.
Wie in de steek wordt gelaten, krijgt daarnaast ook af te rekenen met gevoelens van vernedering, onzekerheid en verbittering.
Het komt er nu op aan jezelf niet te verliezen in negatieve emoties. Hoe je het ook draait of keert: je moét vooruit. Een rouwfase is nodig, maar die mag ook niet blijven duren. Je moet opnieuw op zoek naar jezelf. Naar de persoon die je was toen die ander nog niet in je leven zat.
Mannen of vrouwen die in de steek zijn gelaten, kregen meestal een harde knauw in hun zelfbeeld. Dit is niet nodig. Mensen veranderen. Het is niet omdat je ex-partner je niet langer als levensgezel wilt, dat je daarvoor waardeloos bent voor iedereen.
Nee, je ex-partner is door de jaren heen een andere kant op geëvolueerd En heeft andere interesses gekregen en ziet in jou niet meer zijn of haar liefdespartner.Maar andere mensen willen jou heus wel leren kennen. Graag zelfs. En één van die andere mensen past in deze fase van je leven misschien wel beter bij jou dan je ex-partner ooit heeft gedaan.
Hoe hard en hoe moeilijk het ook is, probeer je op de toekomst te concentreren, herwaardeer jezelf en schrijf jezelf vooral niet af omdat die ene persoon dat heeft gedaan.
Je staat niet alleen. Er zijn heel wat mensen in jouw situatie, met dezelfde twijfels en angsten. Kom uit je schulp en leer die mensen kennen. Je kunt samen praten over je verdriet en je dromen.
Laat je niet verlammen, maar kijk de toekomst hoopvol tegemoet. Er ligt vast wel iets moois in het verschiet.
REACTIES:
------------------------- Je hebt zeker gelijk zoals je het hier allemaal omschrijft. Ik heb drie jaar geleden ook z on situatie meegemaakt zonder enige uitleg of reden en wat me daar zo dwars aan zit is altijd diezelfde vraag die komt " Wat is de reden geweest"? . Ondertussen heb ik het opgegeven met het zoeken naar een antwoord want dat zal er nooit komen. Ik heb wel de tijd nodig gehad om te rouwen maar zeker terug mijn leven in handen genomen en alleen maar vooruit gekeken. Een nieuwe relatie daar heb ik inderdaad effie schrik van gekregen maar ondertussen ben ik er terug klaar voor en ik zal wel zien wat de toekomst me brengt. Een ding is zeker ik verveel me nooit en heb een leuke vriendenkring en schatten van kinderen en kleinkinderen en dat maakt het ook allemaal wel gemakkelijker.Toch leuk van je mening te lezen…………….en ………….we gaan ervoor . groetjes Hilde……uit laakdal Door Hild uit Laakdal
------------------------- Jij schrijft wat Clouseau zo mooi zingt… Passie! http www.youtube.com watch?v OuOYgzqwg1c
Een partner die na jaren plots verdwijnt, is een beetje vergelijkbaar met een partner die ineens overlijdt.
Wie in de steek wordt gelaten, krijgt daarnaast ook af te rekenen met gevoelens van vernedering, onzekerheid en verbittering.
