Steeds meer hoogopgeleide vrouwen komen voor het dilemma dat zij een kind willen maar geen man vinden.
De oorzaak van het probleem is overbekend.
Een groeiende groep vrouwen hebben een universitair of hogeschool diploma en/of zit in leidinggevende functies. Zij verlangen naar een man die minimum op hetzelfde opleidingsniveau staat en liefst nog iets hoger. Simpelweg een man waar zij mee kunnen praten en als het enigzins kan iemand waar zij kunnen naar opkijken. En daar wringt nu het schoentje.
Ten eerste zijn er meer vrouwen dan mannen in deze groep. En daarnaast hebben mannen er geen enkel probleem mee om een lageropgeleide partner te nemen. Waardoor de mismatch nog verder groeit. Tenzij de vrouw bereid is haar criteria bij te stellen blijft zij dikwijls op haar honger zitten.
Voor vrouwen met een kinderwens tikt de biologische klok ondertussen genadeloos verder.
Wat zijn de opties voor een kinderloze vrouw? Blijven hopen dat de ideale man op tijd opdaagt of kiezen voor B.O.M / B.A.M. In het tweede geval komt uiteraard eerst het dilemma.
Ja ik wil een kind, maar wil ik het ook alleen? Alleen een kind opvoeden is niet makkelijk. Zowel op emotioneel vlak als praktisch en financieel. Een resem vragen komen boven.
Je neemt afscheid van het droombeeld van het ideale gezin: vrouw, man, kind. Een alleenstaande vrouw met een kind, is dat ook een gezin ? Is het verantwoord tegenover het kind om et te laten opgroeien zonder vader. Laat ik mijn persoonlijke gevoelens en wensen niet primeren boven die van het kind?
Hoe combineer ik dit met mijn beroep, mijn carriere ?
En praktisch, eenmaal de knoop doorgehakt en de beslissing genomen om alleenstaande moeder te worden. Hoe regel je het biologische probleem ?
Opteer je voor de klinische oplossing via een kliniek, spermabank?
Of ga je zelf een vrijwillige donor zoeken, met alle mogelijke problemen die daar uit kunnen voortvloeien. Hoewel,soms wordt het probleem opgelost door te opteren voor gedeeld ouderschap, zoals bij een scheiding. Dan blijft de donor mede-ouder zonder dat je ooit echt hebt samengewoond.
Het blijft een zeer ingrijpende en moeilijke beslissing.
En hoe zit het met vrienden en kennissen ? Uit recent onderzoek in Nederland blijkt dat de meerderheid van de bevolking geen problemen heeft met de aanvaarding van bewust ongehuwde moeders in het algemeen.
Op de vraag hoe ze zouden reageren op een alleenstaande moeder in hun kennissenkring waren de resultaten nog positiever. Dat is in elk geval al een zorg minder.
