De krant staat er vol van, elke dag opnieuw. Nieuwe belastingen, nieuwe besparingen Subsidies geschrapt..
Maar gelukkig is er altijd een sociale toets ingebouwd. De zwakken worden gespaard.
Daar kan een weldenkend mens toch geen problemen mee hebben, toch ?
Alhoewel, me dunkt dat er een grote groep vergeten wordt: de modaal verdienende alleenstaande.
Kijk, mensen met een laag inkomen, gepensioneerden, langdurig zieken en invaliden... noem maar op, op een of andere manier krijgen ze allemaal belastingvermindering of tegemoetkomingen.
Echter, zo gauw je inkomen boven een bepaalde drempel raakt vallen al die steunmaatregelen weg.
Lijkt logisch, maar je hebt als alleenstaande verhoudingsgewijs wel zwaarder kosten. Huurhuur, verwarmingskosten, auto, verzekeringen en noem maar op. Al die kosten blijven vrijwel gelijk aan die van een samenwonend koppel.
Voor een alleenstaande met modaal inkomen, zoals ik, wegen al die zaken percentsgewijs heel zwaar door. Het "vrij besteedbaar inkomen" is verdomde klein.
Een koppel heeft het op dat punt veel makkelijker. zij kunnen een zogenaamd huwelijksquotient toepassen op hun belastingsaangifte en/of een persoon ten laste aftrekken.
Heb er al eens gedacht om Minou in te brengen als huwelijkspartner. Tenslotte deelt dat beestje al meer dan 4 jaar trouw mijn bedstede. Dat is meer dan van veel huwelijkspartners kan gezegd. Maar de "ambetantenaren" gaan dat niet zien zitten, vrees ik. Die muggezifters...
Het is niet eerlijk Zie, daar heb ik het nu wreed moeilijk mee Als ik niet in slaap raak lig ik wel eens te piekeren over de toekomst of te dromen over een knappe blonde voluptueuze deerne, smachtend aan mijn voeten. (jaja, k mag toch wel dromen he?)
Stel dat mijn moordgriet zou verschijnen, en blijven :-) en wij geven onze situatie van samenwonende mooi braaf door aan vadertje staat, wat dan ?
Indien ze een deftig inkomen heeft dan gaat, ondanks alle aftrekmogelijkheden, meer dan de helft van dat tweede inkomen afgeroomd worden. De lusten zijn dan vooral voor de fiscus.
Heeft ze geen inkomen dan vallen alle extra kosten op mijn kap. Ge weet wel, voedsel en kleren enzo. Ik kan haar dan wel inbrengen als persoon ten laste, maar vrees dat het meiske meer gaat kosten dan die fiscale aftrekpost opbrengt. Anders gezegd: de lasten zijn vooral voor mij.
Dilemma Om niet financieel geplukt te worden moet het inkomen van die blonde stoot dus hoog genoeg zijn om geen extra schade te berokkenen aan mijn broze financien. En laag genoeg om niet levend geplukt te worden door een inhalige fiscus.
Moet dringend aan mijn datingprofiel naast ouderdom en lengte nog een extra criterium toevoegen: "financieel selfsupporting, maar liefst geen té hoog inkomen" Kwestie van lasten en lusten in evenwicht te houden.
Of zou zo n partner nog andere lusten meebrengen, waar de fiscus geen vat op heeft ? Effe opzoeken.
Bert
REACTIES: Ach mensen kom, naar mijn mening heeft Bert dit hier ironisch bedoeld. Ik kan zijn standpunt ivm de financiele aspecten in zeker bijtreden. Onze maatschappij is gebouwd op tweeverdieners, als je dan met 1 inkomen verder moet en bovenop alimentatiegeld moet betalen dan is de maand dikwijls langer dan het loon Door Tom uit Nijlen
-------------------------
Meneer zijn taalgebruik komt zeer vulgair over,dit past beslist niet op deze site.De verantwoordelijke van de site mag hem van mij gerust verwijderen.En als "meneer" toch een oplossing zoekt om zijn wellusten bot te vieren dan zou hij best opteren uit puur materieel standpunt voor een lat relatie.Door Rudy,uit Gent
------------------------- Geachte heer, Uw taalgebruik bij de verwijzing naar een mogelijke partner is hoogst ongepast. Daarnaast merk ik dat u het Huwelijk benadert vanuit een puur materieel standpunt. Het Huwelijk is veel meer dan dat.
Daar kan een weldenkend mens toch geen problemen mee hebben, toch ?
