Ik ben Glenn, 47 jaar oud, en al mijn hele leven tonen vrouwen niet het soort interesse voor me dat ik zou willen.
Mijn vrienden daarentegen hebben allen geluk met de vrouwen.
Ze zijn getrouwd, soms zelfs al gescheiden en alweer hertrouwd.
.
Maar vrouwen vàllen op hen, bij mij gebeurt dat nooit.
Ik kan niet zeggen dat ik lelijk ben of zo, knap ook niet, gewoon normaal, ik doe al mijn hele leven aan sport, dus daar zal het ook niet aan liggen. Ik ben niet afgetraind, maar op een buikje zul je me nooit betrappen.
Het is niet zo dat ik geen vrouwen ken, integendeel. Ik schiet heel goed met hen op, ik heb ook veel respect voor hen. Ik geef hen complimenten, niet op een blasé manier, maar gemeende complimenten die ze ook waarderen.
Maar vrouwen zien mij altijd enkel als iemand om mee te praten als ze problemen hebben.
Als ik een date heb, dan heeft die het over haar ex-vriend of over een kerel waar ze een oogje op heeft, en vraagt ze mij hoe ze het moet aanpakken. Dan zit ik daar uit te leggen wat ze moet doen terwijl ik zo veel liever zelf een goeie tijd met haar zou beleven.
Begrijp me niet verkeerd, ik ben geen speelvogel. Ik zou graag een vrouw vinden om een ernstige relatie mee te beginnen, maar soms kriebelt het wel tijdens zo’n gesprek. Dan voel ik me zo overbodig en afgewezen, wat is mijn rol dan? Ben ik iets wat die vrouwen wegwerpen nadat ze het hebben gebruikt? Ze zien mij niet zitten, enkel de woorden die uit mijn mond komen. Het lijkt wel alsof ze in mij een gratis therapeut zien.
Over therapeuten gesproken. Ik ben sinds enkele weken zelf in therapie en ja, mijn therapeut heeft dit bevestigd: vrouwen zien in mij een therapeut. Nu moet ik proberen uit die rol te geraken. Wat volgens mijn therapeut is het een rol.
Ik laat eigenlijk over me heen lopen omdat ik constant mezelf wegcijfer. Mijn therapeut zegt dat het fantastisch is dat ik emotioneel zo genereus ben en vol empathie zit, maar dat er grenzen zijn. Dat is ook zo, ik heb het zelden of nooit over mezelf tijdens een date of tegen een vriendin.
Ik heb dit trouwens niet enkel met vrouwen, maar ook met mannen. Iedereen vertrouwt me snel zijn of haar emoties toe. Van mijn vrienden of mannelijke collega’s is dat natuurlijk niet erg, maar ik wou gewoon dat vrouwen eindelijk eens iets méér in mij gaan zien.
Misschien heeft mijn therapeut me net de sleutel tot de oplossing gegeven. Het is goed mogelijk dat vrouwen zich niet speciaal genoeg voelen als ze bij mij in de buurt zijn. Omdat ze merken dat ik tegen meerdere vrouwen vriendelijk ben en ook veel vriendinnen heb. Ik moet toegeven dat ik me altijd zo neutraal mogelijk opstel, ook uit angst om af te gaan of gekwetst te worden. Natuurlijk voel ik niet voor elke vriendin iets, maar misschien moet ik beginnen met meer interesse te tonen in wie me écht interesseert.
Van mijn therapeut moet ik ook één of twee van mijn vriendinnen vragen waarom ze denken dat ik zoveel ongeluk heb in de liefde. En ik moet hen doen beloven dat ze me eerlijk antwoorden. Geen stroperige antwoorden omdat ze me niet willen kwetsen. Misschien kunnen ze me zo inzichten geven die me nog niet zijn te binnen geschoten.
Goede voornemens die ik vanaf vandaag probeer waar te maken!
REACTIES:
-------------------------
Kan mij helemaal vinden in zijn verhaal want bij mij is het ook altijd zo dat ze komen praten over hun exen of over de man die ze wel leuk vinden. Ze doen ook altijd leuke activiteiten en vragen dan nooit is of ik zin heb om mee te gaan. Als je ze daar dan over aan spreek dan zijn ze kwaad en laten ze weken niks meer van hun horen tot ze weer een moeilijk moment hebben met een of ander vriendje dan weten ze ineens weer je nummer en als je dan zeg dat je niet kan komen dan zijn ze verwonder en smssen of bellen de hele dag door om er toch voor te zorgen dat ik dan komen om naar hun probleem te luisteren. Welke raad ik dan geef is dat ze eens moeten zoeken naar een vriendje die niet op hun exen lijken. Door Sven uit Deurne
------------------------- Ik ben een gescheiden moeder van twee pubers. Veel wil en kan ik niet weg. Maar soms hoop ik toch om ooit iemand tegen te komen Door Bibi uit Gentbrugge
------------------------- vrouwen zijn soms terughoudend ,en laten niet zien hoe ze werkelijk zijn in hun dagelijks leven .mannen daartegen dringen zich zelf op en dat komt slecht over bij sommige vrouwen , Ben 48 jaar op zoek naar de man van men leven, maar je moet ze uit hun schelp halen en hun werkelijke ik laten zien. groetjes Door Annie uit Kester
------------------------- Ik vind mezelf helemaal terug in dit verhaal. Ik ben 48, en heb ook de indruk dat ik me niet durf open te stellen voor een relatie, omdat ik gewoon angst heb afgewezen te worden. Door Christa uit Zottegem
.
