Die drommelse feestdagen. Kerst op mijn eentje doorgebracht en oudejaar met mijn zoon, die het behoorlijk saai vond de tafel te moeten delen met enkel maar zijn ma, Geen vader in huis, geen man in huis.
Maar de gehuurde film viel tegen zodat we uiteindelijk – na de obligate kusjes (waar een puberende jongen voor terugdeinst) – blij waren dat het nieuwe jaar toch aangebroken raakte en we onze bedstee konden opzoeken.
Er zijn veel argumenten tegen, maar toch ook wel enkele argumenten voor: een man in huis.
Op dergelijke momenten mis je het toch wel om samen menuutjes samen te stellen, boodschappen te doen, te kokkerellen, elkaar in de keuken voor de voeten te lopen, … zelfs het slagveld waarin de keuken herschapen is nadat hij er druk in de weer geweest is zou je er bij willen nemen, om maar niet alleen te moeten zijn.
Mannelijke hebbelijkheden
Ook de ergernissen die vaak al rijzen bij het samenstellen van de menu en het boodschappen doen lijk je wel vergeten.
Man, ‘Waarom lust je dat nou niet? Je hebt het toén wel gegeten, of was dat omdat iemand anders het klaargemaakt had?’.
Knorrend loop je achter hem met het winkelwagentje terwijl "de man des huizes" alle rekken van het warenhuis minutieus in ogenschouw neemt, terwijl jij alles wat jullie nodig hebben netjes op een briefje genoteerd had zodat jullie heel functioneel zouden kunnen winkelen en in een mum van tijd weer thuis zouden zijn.
Maar neen, hij doét dat graag, alles doorzoeken en bekijken, misschien stond er wel iets in promotie dat hij net kon gebruiken… Mannen, Zucht.
Nooit gedacht dat ik dat nog zou missen. Net als het gesnurk wanneer hij, na het verslinden van het feestmaal en het rijkelijk begoten te hebben met de voor de gelegenheid nét iets duurdere wijn dan we ons eigenlijk kunnen veroorloven, uiteindelijk naast jou ligt. Als een harige knuffelbeer. Schattig, lief, zich van geen kwaad bewust.
Terwijl mijn 14-jarige zoon na het doorstaan van de saaie feestavond naar zijn bedje ging vormde zich bij mij het voornemen om op zoek te gaan en het volgende eindejaar niet meer alleen door te brengen.
Ik stelde mezelf een ultimatum; tegen het einde van dit jaar zou ik een man hebben. Basta!
REACTIES:
begin serieus te twijfelen of het ooit nog zal lukken om een serieuze dame te ontmoeten,waar ik lief en leed mee kan delen,ik weet dat ik nog heel wat te geven heb,en wil dat het liefste met iemand delen patrick Door Patrick uit Landegem
------------------------- Ik heb mezelf ook al een ultimatum gesteld. Maar een man vinden op 72 jarige leeftijd en dan nog een beperking hebben al heb ik een fris en jeugdig voorkomen en instelling, is bijzonder moeilijk en vaak deprimerend. Door Marja uit Wilrijk
------------------------- graag zou ik iemand willen ontmoeten, om de rest van mijn jaren niet meer alleen te moeten doorbrengen.
Maar de gehuurde film viel tegen zodat we uiteindelijk – na de obligate kusjes (waar een puberende jongen voor terugdeinst) – blij waren dat het nieuwe jaar toch aangebroken raakte en we onze bedstee konden opzoeken. 
