Na een scheiding lijkt alles plots wat ingewikkelder te zijn. Het leven zelf, uiteraard, en alsof dat nog niet genoeg is, lijken de regels van de fiscus niet altijd even doorzichtig te zijn.
Of toch? We willen hier geregeld aandacht besteden aan fiscale vragen, die specifiek belang hebben voor singles.
We kregen op de redactie een vraag binnen in verband met belastingaangifte en alimentatie. Klopt het, zo vraagt Jean-Pierre ons, dat je vanaf nu, boven op je alimentatie een eenmalige aftrekpost mag inbrengen bij je belastingaangifte?
Dus twaalf keer je maandelijkse alimentatie en dan bijvoorbeeld nog 500 euro die je een keer betaald hebt voor de orthodont voor je kind ? Of een inbreng van 800 euro voor het meebetalen aan het rijbewijs van het kind ten laste ?
We gingen te rade bij Kris, onze fiscale specialist. Die wist ons het volgende te vertellen.
Ik begrijp niet goed waarom die persoon stelt dat deze maatregel ‘vanaf nu’ zou ingaan. Dat is niets nieuws. Alle alimentatie die je betaald hebt gedurende het voorbije inkomstenjaar mag je opnemen in het vak 390/392 van jouw aangifte. Je moet uiteraard de alimentatie regelmatig storten.
Regelmatig, dus niet ‘geregeld’. Er is sprake van regelmaat als het om wekelijkse, maandelijkse of driemaandelijkse stortingen gaat. Ook één jaarlijkse storting wordt aanvaard.
Het spreekt vanzelf dat je de uitkering effectief betaalt. Als je ze wil aftrekken van je belastingen, moet je ze kunnen bewijzen. Dat kan bijvoorbeeld met rekeninguittreksels waarop de naam van de begunstigde vermeld staat. Vrij logisch allemaal.
Nu, naast het betalen van een maandelijkse onderhoudsbijdrage voor de kinderen komen de gescheiden ouders vaak overeen dat zij daarnaast elk (volgens een bepaalde verdeelsleutel) zullen bijdragen in de buitengewone kosten voor de kinderen. En buitengewone medische kosten (let wel, voor zover die niet gedekt zijn door de mutualiteit of verzekering) en bijvoorbeeld kosten die gemaakt worden om een rijbewijs te behalen, kan je ook opnemen in dat vak 390/392.
We hebben dat meteen aan Jean-Pierre gemeld. Maar wat blijkt? Die heeft dat nooit gedaan in het verleden. Dus vroeg hij zich af of hij die extra kosten van de voorbije jaren nog mag inbrengen. Logisch toch, want de vrienden van de belastingen mogen toch ook vijf jaar terug gaan in de tijd. Hallo Kris?
- Goed geprobeerd, maar helaas. De bezwaartermijn is slechts zes maanden vanaf de datum van verzending op het aanslagbiljet. Enkel in het geval van materiële vergissingen kan je desgevallend vijf jaar terug gaan. Dan hebben we het over optelfouten, inversie van cijfers, ... .
Onwetendheid en vergetelheid zijn – jammer voor Jean-Pierre en de anderen in zijn geval - geen materiële vergissingen.
We kregen op de redactie een vraag binnen in verband met belastingaangifte en alimentatie. 
